Magisterium
„Statystyczna ocena wykrywalności ognisk nowotworowych”.
Doktorat
„Bioenergetyczna interpretacja zasady ekstremalnej w oparciu o model przepływu energii przez organizm rozkruszka korzeniowego”.
Habilitacja
“Differentiation and frequency distributions of body weights in plants and animals”.
Profesura
Zajmuje się matematycznym modelowaniem zjawisk i procesów ekologicznych. Prekursor tak zwanego modelowania osobniczego w ekologii (individual-based modelin). Buduje modele dynamiki populacji i układów wielogatunkowych, w których uwzględnia się konkurencję między osobnikami i wywołaną nią zmienność osobniczą. Poszukuje związków między zmiennością osobniczą a szansą wymarcia populacji.
Pracował w Instytucie Ekologii PAN (1976-2002), Instytucie Paleobiologii PAN (1987-1991), Wyższej Szkole Ekologii i Zarządzania w Warszawie (1997-2007) i Akademii Podlaskiej w Siedlcach (2000- 2011). W latach 2002 – 2012 był dyrektorem Centrum Badań Ekologicznych PAN.
Od 2007 roku jest profesorem na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Stypendysta Fundacji Alexandra von Humboldta na Uniwersytecie w Marburgu (Niemcy) (1989-1990). Oprócz tego staże naukowe na Uniwersytecie w Bazylei (1988), w Centrum Badań Środowiska w Lipsku (1993, 1994) i na Uniwersytecie w Lund (2008).
Autor pond stu publikacji naukowych i książek „Klasyczna ekologia matematyczna” oraz „Modele matematyczne w ekologii”.
Organizator kilku międzynarodowych konferencji naukowych poświęconych modelowaniu osobniczemu w ekologii. W przeszłości członek kilku redakcji międzynarodowych czasopism naukowych takich, jak Polish Journal of Ecology i Annales Zoologici Fennici. Obecnie członek redakcji czasopisma BioPhysMat wydawanego przez Instytut Matematyczny PAN. Laureat nagród PAN. Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, a w przeszłości członek Komitetu Ekologii PAN, Komitetu Biologii Ewolucyjnej i Teoretycznej PAN oraz członek Komitetu Wykonawczego Międzynarodowej Unii Nauk Biologicznych (IUBS) z siedzibą w Paryżu. Członek komitetów programowych konferencji poświęconych zastosowaniom matematyki w biologii organizowanych regularnie w Polsce i Rosji.
Uchmański J., Niewolski M., Janiszewski J. 2023. Interspecific competition in perennial sedentary organisms: an individual-based model. Population Ecology 65(1):38–53.
Uchmański J., Janik A. 2022. Ekologia a historia. Kilka refleksji. [w:] Sadowski R.F., Wąsowicz J. (red.) Ku pokojowi z przyrodą, człowiekiem i Bogiem. Księga jubileuszowa dedykowana księdzu Zbigniewowi Łepce z okazji 70. rocznicy urodzin. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa, s. 209–221.
Uchmański J. 2022. Density or variability: is it time for a paradigm shift in ecology? Ecological Questions 33(4):7–20.
Uchmański J. 2021. Can a more variable species win interspecific competition? Acta Biotheoretica 69:591–628.
Niczyporuk S., Uchmański J. 2021. Przejawy i przyczyny altruizmu u zwierząt. Studia Ecologiae et Bioethicae 19(2):85–100.
Uchmański J. 2020. On algorithmic essence of biology. Computer research and modeling 12(3):641–652.
Uchmański J. 2020. Ecology through the eyes of non-ecologists. Studia Ecologiae et Bioethicae 18(5):259–270.
Olejniczak I., Boniecki P., Uchmański J. 2020. The effect of the degree of isolation of alder tussocks on the activity and diversity of epigeic invertebrates. Studia Ecologiae et Bioethicae 18(5):517–525.